XXX |
Vrijdag was het dus weer zover. Tegen de FC Vosseslag B. Het begin was matig: veel balverlies van iedereen. Via een te stoppen afstandschot, kwamen we 0-1 achter. Dan kwam de motor in gang. Een kwartier lang, snel gevarieerd aanvalsspel en goede counters, alle 6 de veldspelers speelden op hoog niveau. Wie anders dan good-old Sabbe scoorde de gelijkmaker en nog voor de rest kwamen er nog 2 mooie goals bij. Nog eens Sabbe en xxx. Een viertal kansen om uit te lopen. Twee keer slechts kwam een tegenstander nog voor me opdagen, maar het bleef 3-1 tot aan de rust.
Tweede helft werden we 10 minuten lang toch een beetje overklast. Geen kansen voor onszelf en druk van de tegenstander. Met de keeper uit de goal, leek het een soort powerplay. Na 1 minuut werd het 3-2, opnieuw een schot van afstand, duidelijk niet mijn sterkste kant. Door 2 maal dom balverlies, kwamen we zelfs op achterstand: 3-4. Nog een paar keer dook er iemand alleen voor me op, maar gelukkig was hun afwerking nog minder scherp dan min lichaamsbouw.
Eindelijk namen we weer over en creëerden we eigenlijk kans op kans, maar de afwerking liet ons in de steek. Als een jong veulen maakte Sabbe nog de 4-4 en we blijven aandringen. Kansen nu aan beide kanten, maar gescoord werd er niet meer. Voor beide ploegen zat er meer in, maar misschien was een gelijkspel wel billijk.
Na een uurtje of 5 nakaarten aan de toog, kwam Perre ook vanonder de douche. De discussie die gestart is in 2004 over de tactische aanpak, kreeg zijn wekelijks vervolg. Some things never change…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten