Een moeilijke match tegen... 4! man.Leuk is het niet. Niet voor hen, niet voor ons...
(Wij kunnen daar echter niet aan doen; zij wel...) Walk-over dus? (Opa wilde minimum 15 goals-anders geen traktaat).
Ook niet... Zij staan voor hun doel geparkeerd. Kunnen ook niet anders... Wij moeten daar oplossingen voor vinden wat moeilijk lukte. Alhoewel,.... 5x paal is zeker niet overdreven.
De tegenstander, ere wie ere toekomt, zijn technisch sterk EN hebben snelheid. Waardoor Lode meer in actie moest komen dan verwacht; dat resulteerde in de, jawel, 0-1. Haers zet dit snel recht met een puntertje, 1-1.
Om een héél lang verhaal kort te maken; dixit Alix: 'als Perre het spel moet maken is t nie goed...' (terechte opmerking van onze technisch beste-voetbalkenner-'simpel is het moeilijkst'). Dus...2-1 door, jawel, uw dienaar, uit pure frustratie (minder door kunde); 'k had eigenlijk altijd moeten passen naar onze depanneur 'Peu' (Sorry matje). Jordy maakt nog een 'lepe' goal in de korte hoek. 3-1 a de rust.
Tweede helft is er echt geen beterschap. 3-2 zelfs. Ja, ze zijn nog altijd met 4... We doen ons best maar dit zijn we niet gewoon. Lode moet zelfs de gelijkmaker verijdelen en 'de gefrustreerde' moet, over het ganse plein,aan zijn maximale sprintsnelheid (voor mij was het sprint...ok?!!) een tegenstrever terughalen. Er wordt teruggeschakeld naar 'doe-normaal' organisatie. We staan tenslotte voor (weliswaar tg 4). Nr 5 zet, tegennatuurlijk (cfr. dixit) een actie op met onze stilaan volledig herstelde 'Haers': inspeelpass-terug-binnenkant-hoog in doel-voor de 1e maal ooit 'no comment' op mijn doelpunt ;-p...4-2.
'Tegenstand' gebroken en nog 6-2 door Peu & Mike. Sabbe shotte vooral op de paal.
Coach Bati & délegé Opa waren relatief mild voor ons. Een goe pintje gedronken en nog steeds ongeslagen in de terugronde.
Cheers!
Perre
Geen opmerkingen:
Een reactie posten